Φθινοπωρινή βροχή
πέφτει σε τούτη εδώ την πόλη
Πάγωσε η γκρίζα μου ψυχή,
ψάχνω να βρω που πήγαν όλοι.
Ποτέ κανένας δε γλιτώνει
στη φθινοπωρινή βροχή.

Είναι η μοίρα μας γυαλί
Είν’ τα λάθη μας μαχαίρι.
Ποτέ κανένας μας δεν ξέρει
Τι θα χαράξει το πρωί.

Πέσε βροχή στο χώμα, νιώσε με λίγο ακόμα
Πάρε το δάκρυ μου και κάν’ το δικό σου.
Να μην πονάω άλλο, δώσε μου ένα σινιάλο
Φέρε τον ήλιο πάλι στον ουρανό σου.

Φθινοπωρινή βροχή,
πέφτει σε τούτα εδώ τα μέρη
Κι είναι οι δρόμοι αδειανοί
την ερημιά μου ποιος να ξέρει
Παλεύω να βρω αντοχή
στη φθινοπωρινή βροχή.