Ποιος καημός παραχαράκτης
ξενυχτάει στα παλιά
με τα χρώματα της στάχτης
βάφει δρόμους και φιλιά
να περνάς
να ξεχνάς
να τραγουδάς ...

Πάλι κάποιο αγέρι νότες θα σου φέρει
το τραγούδι ξέρει πάντα που πονάς
στη καρδιά του κόσμου την ευχή σου δώσ’ μου
τραγουδάκι φως μου να με συμπονάς

Ποιο παράπονο κειμήλιο
ποιο παλιό μας μυστικό
σ’ ένα ματωμένο ήλιο
θα θυμίζει φονικό
να περνάς
να ξεχνάς
να τραγουδάς ...