Έχω μεσάνυστα γι’ αυτά που μου μιλάς,
δεν έχω ιδέα για όσα μου αναφέρεις,
πού να’ ξερα ότι σου παίζαν σκηνικά
πίσω απ’ την πλάτη σου χωρίς εσύ να ξέρεις.

Σε προδώσαν ο άντρας σου και η φίλη σου,
σημασία δε σου δώσαν,
με μοιχεία ξεπληρώσαν τη ζωή σου.
Εσύ κοιμόσουνα γλυκά όπως συνήθιζες
κι ονειρευόσουν τις πηγές του παραδείσου.

Ο κόσμος το `χε τούμπανο και εγώ καμάρι,
λες κι είχα πέσει σε λήθαργο βαθύ,
δεν το δεχόμουνα γι’ αυτό δεν το `χα δει,
δυο φίδια έτρεφα στον κόρφο μου η φτωχή.

Με προδώσαν ο άντρας μου και η φίλη μου,
σημασία δε μου δώσαν,
με μοιχεία ξεπληρώσαν τη ζωή μου.
Εγώ κοιμώμουνα γλυκά όπως συνήθιζα,
δεν φανταζόμουνα ποιο θα είναι το ρεζίλι μου.