Να μπορούσα να είμαι μια Μαριονέτα,
με σατέν παντελόνι, με βελούδινα πέτα.
Να γελώ, να χορεύω στις κλωστές κρεμασμένη,
ό,τι ζω να αντέχω στη σιωπή μου κρυμμένη.

Μα είναι δύσκολο τόσο να ζεις με κανόνες,
με σενάρια άλλων στις μεγάλες οθόνες.
Με μέλη κομμένα απ’ την ψυχή σου,
προνύμφη μιας άλλης ζωής, της δικής σου.

Να μπορούσα να είμαι μια Μαριονέτα,
ανάμεσα σε άλλες να μου λένε ΄΄χαιρέτα `'.
Με κινήσεις που άλλος τα σκοινιά θα τεντώνει,
με ορμή προς τις άκρες στης καρδιάς το αλώνι.

Μα είναι δύσκολο τόσο να ζεις με κανόνες......