Δεν μπορώ Ελένη, τα μάτια μου
ψηλά να τα σηκώσω
μικρή και ζηλεμένη,
και την καημένη μου καρδιά
παρηγοριά να δώσω,
με τρέλανες, καημένη.

Όλο τον κόσμο είδα απ’ τα χείλη σου.
Την καρδιά μου έχεις πάρει και δε με πονείς,
αχ, λυπήσου με και πάψε να με τυραγνείς.

Εσύ είσουνα που έλεγες
σαν δε σε δω πεθαίνω,
μικρή και ζηλεμένη
και τώρα περπατείς και λες
πού σε είδα, πού σε ξέρω
αχ, τι κακό θα γένει.

Όλο τον κόσμο είδα.......