Διπλή ζωή, πένθος διπλό
στάχτη στα δάχτυλα κρατώ
Καυτά κρυμμένα μυστικά
πάγωσαν, σκόρπισαν βουβά

Διπλή ζωή, διπλή φυγή
κι ό,τι απομένει φυλακή
Το εξιτήριο προσφυγιά
με κλοπιμαία δυο κορμιά

Διπλός, λοιπόν, λογαριασμός
και τ’ αδιέξοδο φωνάζει
Παντοτινός συμβιβασμός
το μαύρο του με αγκαλιάζει

Ποιος θα πληρώσει το κενό
το νόμισμα ποιος καθορίζει
Σαν Ιφιγένεια στο βωμό
ένα μαχαίρι με ορίζει

Μια μεθυσμένη ανατολή
διπλή στο σώμα μου απειλή
Σβήνω τα φώτα στη σκηνή
και στο λαιμό περνάω σχοινί

Φοράω κόκκινο παλτό
διπλέ καημέ σε χαιρετώ
Με λόγια αθάνατου τρελού
στα χείλη ένοχου δειλού