Ψυχρή, μπλαζέ κι αχάριστη
μα η συμπεριφορά σου άριστη,
περνοδιαβαίνεις τα στενά,
την πλάκα τους παθαίνουνε στεγνά.

Περνάς και φέρνεις ταραχή,
ζημιές στα γιώτα- χι,
τα εμφράγματα βροχή,
σειρήνες και συναγερμοί,
μα δε σου καίγεται καρφί.

Λουκία μου, Λουκίνα μου,
τσαχπινογαργαλίνα μου,
τα μάτια σου τα λαοπλάνα
ρίχνουνε κι αεροπλάνα.

Σα Famme fatale του σινεμά,
παραμυθιού σελίδα από τη Χαλιμά,
τρελαίνεις κόσμο και ντουνιά,
τους παίρνουν όλους τα ζουμιά.

Μα εσύ κουκλίνα μου καλή
σ’ αρέσει ν’ αγναντεύεις απ’ το τζάμι τη βροχή
κι ας κόβουν φλέβες στην ποδιά σου
οι μάγκες για την αφεντιά σου.

Λουκία μου, Λουκίνα μου.......

Κι αφού χορτάσεις γαλιφιές,
ξεμένω εγώ κι ο καναπές.