Το δρόμο δρόμο κίνησα
Φωτιά και λαύρα ζύγωσα
Χαλάστηκα και χάλασα
Και χίλιες γνώμες άλλαξα.

Στους πέντε δρόμους σκόρπισα
Καπνό κι αντάρα φόρτωσα
Το κύμα το πεντάλοφο
Πήρα αδερφό παραδερφό.

Σ’ ένα κλωνί της ροδωνιάς
Φιλί της τριανταφυλλιάς
Σ’ ένα αγκαθάκι μπλέχτηκα
Και κοίτα πως μπερδεύτηκα.

Ψηλά με στέλνει και μακριά
Είναι φωνή από βαθιά
Στα μάτια είναι χαλασμός
Και κάθε μέρα παιδεμός.

Μέσα στα χείλη δε χωρά
είναι κραυγή στην ερημιά
Γιατί δε γίνεται αλλιώς
Όταν παλεύεις με το φως.