Δε φτάνει το Θεό να ζητάς
για να μη δεις την κόλαση,
τα μάτια που τα αστέρια μετρούν
είν’ η δική μου όαση.

Τι ν’ αγαπήσεις και τι να πιστέψεις,
ποια η αλήθεια που εσύ θα διαλέξεις.
Είναι ο Κύριος πυξίδα που δείχνει
το δρόμο της στέψης
το δρόμο της στέψης
το δρόμο της στέψης.

Παιδιά μου στις αλάνες γελούν
δίχως να ξέρουν το αύριο,
τριγύρω περιστέρια πετούν
σε ένα κόσμο άγριο.

Τι ν’ αγαπήσεις και τι να πιστέψεις.....