Μια παράξενη ηρεμία με τρομάζει,
μοιάζει με βουβή ταινία
κι ένα νόημα που νόημα δε βγάζει
μες σ’ αυτή τη σιωπή
και εγώ τρέμω σαν μικρό παιδί.
Μια παράξενη ειρωνεία που σου μοιάζει,
μοιάζει με βουβή ταινία
και μια αγάπη όπου νόημα δε βγάζει
μες σ’ αυτή τη σιωπή
και εγώ τρέμω σαν μικρό παιδί.

Ένα αστέρι λαμπερό σαν τη ματιά σου,
σαν το είδα ένοιωσα πιο μακριά σου
το φως του χάθηκε με μιάς λες κι ήταν ψέμα,
το δάκρυ κύλισε ξανά σαν να `ταν ψέμα
και μες σ’ αυτή τη σκοτεινιά
εσύ χάνεσαι ξανά.

Μια παράξενη ηρεμία με τρομάζει.......

Στην ομίχλη του μυαλού μου το φως σβήνει
η ζωή μου νιώθω πίσω πως μ’ αφήνει
και τα όνειρα κι οι άσκοπες εικόνες
γίναν κλέφτες και προδώτες
και μες σ'αυτή τη σκοτεινιά
εσύ φεύγεις, χάνεσαι ξανά.

Ήταν το αστέρι λαμπερό σαν τη ματιά σου
σαν το είδα ένοιωσα πιο μακριά σου
το φως του χάθηκε με μιας λες κι ήταν ψέμα,
το δάκτυ κύλισε ξανά σαν να `ταν αίμα
και μες σ’ αυτή τη σκοτεινιά
εσύ χάνεσαι ξανά.