Μου λες τα χρόνια μας αργά πως θα περάσουν,
πως όλοι οι άνθρωποι μια μέρα θα γεράσουν
πως μια αγάπη δεν κρατιέται ζωντανή.

Γυρνάς το βλέμμα σου και άξαφνα μου φεύγεις
και στο τηλέφωνο ψυχρά με αποφεύγεις
πώς να αντέξω να καταστρέψω μια ζωή.

Μη με κοιτάς,
είμαι ο ίδιος που θυμάσαι,
που μου φεύγεις μη λυπάσαι,
ζήσε σ’ άλλη πια ζωή.
Μη με κοιτάς,
δεν μπορώ να σ’ αντικρίζω,
με πονάς και μες στο γκρίζο,
κλαίω πάλι απ’ την αρχή.

Δεν ξέρω πια μες στο μυαλό μου τι συμβαίνει
και η ζωή μου έχει γίνει μπερδεμένη,
δεν αντέχω άλλο πια να με κοιτάς.

Πάντα γινόμουνα για σένα εγώ θυσία,
μα το φιλί σου ήταν μόνο προδοσία,
δεν αντέχω στην αγάπη να νικάς.

Μη με κοιτάς.....