Ακόμα ένα βράδυ τον πόνο μου πνίγω,
πάλι για σένα τις πληγές μου ανοίγω,
νιώθω πως θέλω να μιλήσω για σένα,
μα υπάρχουν πολλά που κρατάω για μένα.

Δε θέλω να πω πόσο μ’ έχεις πληγώσει,
προσπαθώ ν’ αναπνεύσω μα μ’ έχεις σκοτώσει
δεν ξέρω τι άλλο για σένα να κάνω,
μπορώ αν θέλεις ξανά να πεθάνω.

Για σένα μπορώ τον κόσμο ν’ αλλάξω,
να βγάλω φτερά ψήλά να πετάξω,
για σένα χιλιάδες τραγούδια να γράψω,
να πάρω όρκους που ποτέ δε θ’ αλλάξω.

Για σένα να ρίξω στις πληγές μου αλάτι,
να ζω μια ζωή μέσα στην αυταπάτη
όλα τα όνειρά μου ν’ αφήσω στην άκρη,
σε σένα φωνάζω, σ’ αγαπώ, κάνε κάτι.

Ξηπνάω το πρωί και σου λέω καλημέρα,
πάλι δεν είσαι εκεί, μιλάω στον αέρα
κοιτάω στον καθρέφτη, κυλάει ένα δάκρυ,
πάλι τον εαυτό μου θα βάλω στην άκρη.

Δε θέλω να πω πόσο μ’ έχεις πληγώσει.........