Σημάδια αφήνεις στην άκρη της γης,
ο χρόνος της δεν τελειώνει,
πες μου ποιος Θεός σε πληγώνει.
Μες στο σκοτάδι ακούω φωνές,
χιλιάδες ζωές σου χαρίζω
κι ας μην μπορώ να σ’ αγγίζω.
Λίζα γλυκιά, μη φύγεις ξανά.

Τα ίχνη της σβήνουν σταγόνες βροχής ,
η ανάσα της με παγώνει,
μου φωνάζει πως είναι μόνη.
Ελπίδες που μοιάζουν με πόρτες κλειστές,
ποιες πόρτες κλειστές θες ν’ ανοίξω,
ποιον παράδεισο να σου δείξω.
Λίζα γλυκιά, μη φύγεις ξανά.

Μάτια που κρύβουν καθρέφτες σιωπής,
μικρές στιγμές με κοιτάζουν,
πες μου τι να κάνω να σπάσουν.
Σε νιώθω κοντά μου,
σκέφτομαι πως μια ανάσα από φως
αν σου δώσω ίσως να σε ελευθερώσω.