Πήρα της καρδιάς μου τα κομμάτια,
πήγα στα παλιά μας μονοπάτια,
εκεί που ήτανε γραφτό ν’ αγαπηθούμε
κι από της μοίρας την οργή να χωριστούμε.

Όλα μου θυμίζουν ένα κάτι
απ’ το παρελθόν, γλυκιά μου αγάπη,
όπου κοιτάζω, μου μιλούν όλα για `σένα,
στα μονοπάτια τα παλιά, τ’ αγαπημένα.

Στα μονοπάτια μας, στα μονοπάτια μας,
που ανταλλάσσαμε τα τόσα χάδια μας,
στο κάθε βήμα μου βρίσκω τα χνάρια μας,
στα μονοπάτια μας, στα μονοπάτια μας.

Πήρα της καρδιάς μου τα κομμάτια,
πήγα στα παλιά μας μονοπάτια,
εκεί που ήτανε γραφτό ν’ αγαπηθούμε
κι από της μοίρας την οργή να χωριστούμε.

Πάρε της καρδιάς σου τα κομμάτια,
γύρνα στα παλιά μας μονοπάτια,
να ενωθούνε δυο καρδιές κομματιασμένες,
να ξαναζήσουμε στιγμές ευτυχισμένες.

Άλλο μην μ’ αφήνεις να πονάω,
φταίξιμο κι αν έχεις, το ξεχνάω,
έλα να κάνουμε αρχή από το τέρμα,
στα μονοπάτια τα παλιά, τ’ αγαπημένα.

Στα μονοπάτια μας, στα μονοπάτια μας,
που ανταλλάσσαμε τα τόσα χάδια μας,
στο κάθε βήμα μου βρίσκω τα χνάρια μας,
στα μονοπάτια μας, στα μονοπάτια μας.

Πήρα της καρδιάς μου τα κομμάτια,
πήγα στα παλιά μας μονοπάτια,
εκεί που ήτανε γραφτό ν’ αγαπηθούμε
κι από της μοίρας την οργή να χωριστούμε.