Δρόμοι ανοιχτοί
για μεγάλα ταξίδια
στου ονείρου την άκρη
στου μυαλού τα παιχνίδια
καρφωμένα στο χρόνο στολίδια

Νύχτες φωτεινές
σε κουρσάρων λημέρια
με φεγγάρια γεμάτα
σαν παλιά καλοκαίρια
κάθε νύχτα κάτω απ’ τ’ αστέρια

Ας ήταν νά `ρθει μια στιγμή
να γίνει στάχτη η σιωπή
σαν από μηχανής θεό
παλιέ μου φίλε να σε δω
να φωτιστούν τα σκοτεινά
τα πιο μεγάλα μυστικά
να περπατήσουμε μαζί
στα ίδια μέρη απ’ την αρχή

Άνεμος ζεστός
απ’ τα ξένα γυρνάει
στις παλιές γειτονιές
σαν κρασί σε μεθάει
της καρδιάς σου την πόρτα χτυπάει