Αυτό που έγινε έγινε μόνο για μία φορά,
ίσως να έφταιγε η νύχτα με τ’ άστρα κι η ακρογιαλιά.
Ίσως να έφταιγε το αστείο που μου ψιθύρισες στο αφτί
και βρεθήκαμε αγκαλιά δίχως πώς και γιατί.
Κι ύστερα πήραμε λάθος στροφή.

Αυτό που έγινε έγινε και δε θα γίνει ξανά,
ποτέ δε θα βγούμε μαζί για καφέ και καλά φιλικά.
Ίσως να φταίει που πονάω μέχρι αυτή τη στιγμή,
μα δεν πίστεψα ποτέ ούτε το `χα σκεφτεί
πόσο θα κόστιζε μια λάθος στροφή.

Λάθος στροφή τη λένε,
μα είναι το μόνο που αξίζει
να θυμάμαι στην ασπρόμαυρη ζωή μου.
Λάθος στροφή τη λένε,
μα αυτό το λάθος είναι στ’ αλήθεια
ό,τι πιο σωστό έχω κάνει για μένα ως τώρα.
Κι από τότε:

Κάθε νύχτα και σιωπή, κάθε μέρα και βροχή,
κάθε σκέψη στο μυαλό μου η λάθος στροφή.
Κάθε νύχτα και σιωπή, κάθε μέρα και βροχή,
κάθε σκέψη μου η λάθος στροφή.

Αυτό που έγινε έγινε και δε θα πάψω να ζω,
κλείνω τα μάτια μου σαν να μην έγινε και προχωρώ.
Ίσως να φταίει η συνήθεια που δεν άλλαξα ζωή
κι είμ’ ακόμη στην ευθεία όπως είσαι κι εσύ,
λες και δεν πήραμε ποτέ λάθος στροφή.

Λάθος στροφή τη λένε,
μα είναι το μόνο που αξίζει
να θυμάμαι στην ασπρόμαυρη ζωή μου.
Λάθος στροφή τη λένε,
μα αυτό το λάθος είναι στ’ αλήθεια
ό,τι πιο σωστό έχω κάνει για μένα ως τώρα.
Κι από τότε:

Κάθε νύχτα και σιωπή, κάθε μέρα και βροχή,
κάθε σκέψη στο μυαλό μου η λάθος στροφή.
Κάθε νύχτα και σιωπή, κάθε μέρα και βροχή,
κάθε σκέψη μου η λάθος στροφή.