Ακούω χρόνια ναυτικούς
να λεν όλο τα ίδια
για μπάρκα σε γκαζάδικα,
ποστάλια τσιγαράδικα
για μακρινά ταξίδια.

Μα το δικό μου το μυαλό
ταξίδι πάει στο παρελθόν
πάει στη Γιοκοχάμα
εκεί που μ’ έναν κολλητό,
πρωτόμπαρκο όπως κι εγώ
σωθήκαμ’ από θάμα.
Εφτά Κινέζικα πλωτά
μας πέσαν και μας πιάσαν
σ’ ένα Σαμπάν μας κλείσανε,
ούτε που μας ταίσανε
κι ήταν μεγάλο δράμα.

Μα ένα δεκάχρονο μικρό,
άγγελος απ’ τον ουρανό
μας έλυσε τα χέρια
η ιστορία μου αυτή, ψεύτικη
μα κι αληθινή
τελειώνει με μαχαίρια.