Μ’ άναψες καημό μεγάλο
που `φυγες με κάποιον άλλο
σ’ είχα για κρυφό καμάρι
κι έστριψες μ’ ένα βαρκάρη.

Σ’ έντυσα μες στο μετάξι
μα δε στάθηκες εντάξει
και στη γειτονιά μας μέσα
ρεζιλεύτηκες μπαμπέσα.

Ο καημός που μου `χεις δώσει
την καρδιά μ’ έχει πληγώσει
μα κι εγώ ωστόσο
θα σου το πληρώσω
ήσυχη δε θα σ’ αφήσω
τη ντροπή μου πριν να σβήσω.

Έπαψα να σ’ αγαπάω
και στην Κοκκινιά που πάω
μου προξένεψαν τρεις χήρες
που `ναι φορτωμένες λίρες.

Μα εγώ φτωχιά θα πάρω
σα ντερβίσης που φουμάρω
μια γυναίκα δίχως προίκα
φτάνει να γουστάρει τσίκα.

Ο καημός που μου `χεις δώσει
την καρδιά μ’ έχει πληγώσει
μα κι εγώ ωστόσο
θα σου το πληρώσω
ήσυχη δε θα σ’ αφήσω
τη ντροπή μου πριν να σβήσω.