Δε θα πιω, δε θα πιω να ξεχάσω
κι ούτε δάκρυ για σένα θα στάξω.
Δεν αξίζει να κλαίω για σένα
και τα χείλη σου τα προδομένα.

Ίσως να πίστεψες πως φεύγεις κι όλα σβήνουν
και πως για σένα νύχτα δε θα κοιμηθώ,
οι αναμνήσεις, όμως, ώρα δε μ’ αφήνουν
για την αγάπη σου να κλαίω, να πονώ.

Δε θα πιω, δε θα πιω να ξεχάσω
κι ούτε δάκρυ για σένα θα στάξω.
Δεν αξίζει να κλαίω για σένα
και τα χείλη σου τα προδομένα.

Ίσως να πίστεψες πως μόνος όταν μείνω
σαν τον αλήτη μες στους δρόμους θα γυρνώ,
για την αγάπη σου πως μόνος μου θα πίνω,
ο χωρισμός σου πως θα μ’ έκανε τρελό.

Δε θα πιω, δε θα πιω να ξεχάσω
κι ούτε δάκρυ για σένα θα στάξω.
Δεν αξίζει να κλαίω για σένα
και τα χείλη σου τα προδομένα.