Έχεις τέχνη στην αγάπη
και πετάς σαν αετός,
κι όποια σ’ αγαπήσει δίνει
και δεν παίρνει δυστυχώς.

Είν’ η αγκαλιά σου, είναι φυλακή
με χρυσόβεργες ντυμένη.
Κι όποια πέσει μέσα, μέσα και πιαστεί,
μαύρη μοίρα που την περιμένει.

Δίνεις λίγα στην αγάπη
και ζητάς πάρα πολλά.
Είναι άσταστη η καρδιά σου
που πλανεύει και ξεχνά.

Είν’ η αγκαλιά σου, είναι φυλακή
με χρυσόβεργες ντυμένη.
Κι όποια πέσει μέσα, μέσα και πιαστεί,
μαύρη μοίρα που την περιμένει.