Στάσου,
την τελευταία, αν θέλεις, ρίξε μου ματιά σου.
Πριν φύγεις ρώτα μια φορά και την καρδιά σου
για να σου πει.

Στάσου,
το πείσμα είναι το μεγάλο αμάρτημά σου,
μ’ αυτό σκοτώνεις το μεγάλο έρωτά σου
σε μια στιγμή.

Κι αν κάπου αλλού σε οδηγούν τα βήματά σου,
θα είναι βήματα που παν προς το κενό
γιατί μπροστά σου
θα βρεις ρημάδια τα γλυκά τα όνειρά σου,
αφού εγώ υπάρχω μόνο στην καρδιά σου.

Μη φεύγεις, στάσου.

Στάσου,
θα τα ξεχάσω όλα τα λόγια τα πικρά σου
και θα κουρνιάσω μες στα χέρια τα ζεστά σου
σαν το πουλί.

Στάσου,
εγώ δε μέτρησα ποτέ τα σφάλματά σου,
τα συγχωρούσα γέρνοντας στην αγκαλιά σου
μ’ ένα φιλί.