Εδοκίμασα τα χείλια
μιας τσαχπίνας καστανής
και φιλάκια πήρα χίλια
μέσ’ απ `το στόμα μελαχρινής.

Εδοκίμασα το μέλι
μιας ξανθής που με κερνά
που καθένας χωρίς να θέλει,
το φίλημά της δεν το ξεχνά.

Μα σαν της Κολομπίνας το φιλί
μεσ’ στην Απόκρια την τρελή
άλλο δεν βρίσκω τόσο μαγικό
τόσο δροσάτο και γλυκό.

Με `κείνη τη θολή της τη ματιά
και με δυο χείλια σαν φωτιά
που στάζουν αίμα κι ας ήταν ψέμα
κι ας ήταν μοναχά για μια νυχτιά.