Μικρό αγρίμι μου πού πας
μες το βαθύ σκοτάδι
και μες τους δρόμους τριγυρνάς
μονάχο αυτό το βράδυ.

Κοίτα μη σκύψεις για νερό
το `χουν φαρμακωμένο
κι αν θα γυρέψεις το φιλί
όλοι σε λένε ξένο.

Πού πας απόψε μάτια μου
είναι κλειστός ο δρόμος
κι από τ’ αγρίμια πιο πολύ θεριό
είναι ο κόσμος.

Μικρό χελιδονάκι μου
πού πας σ’ αυτά τα μέρη,
εδώ δεν έχει ουρανό
δεν έχει καλοκαίρι.

Και πώς αντέχεις τον καημό
και το μεγάλο πόνο
μες τη φωλιά σου μοναχό
και μες τον κόσμο μόνο.