Πα βου γα δη κε ζο νη
το κορμί δε λησμονεί
το εφηβικό μου πάθος
τι κι αν μ’ έθρεψεν ο Άθως.

Μες του κόσμου το γαλάζιο ουρανό
και στην άνοιξης το κύμα θα λουστώ
καθαρός κι ωραίος σαν ανατολή
να χαράξω μ’ ένα σου φιλί.

Πα βου γα δη κε ζο νη
το κορμί δε λησμονεί
το εφηβικό μου πάθος
τι κι αν μ’ έθρεψεν ο Άθως.

Την εικόνα σου στα χέρια μου κρατώ
στη φωτιά σου αιώνες τώρα περπατώ
καθαρός κι ωραίος σαν ανατολή
να χαράξω μ’ ένα σου φιλί.