Πάνω στην Αγία Σοφία
σκαλοπάτια δεκατρία
βγάζουν στον κατήφορο,
απ’ τη μιαν άκρη ως την άλλη,
χάρη κι ομορφιά μεγάλη
νέκταρ και αντίδωρο.

Κάτω στο παλιό κανόνι
σοροκάδα σαν σηκώνει
καραβέλες φτάνουνε
από τα βάθη του πελάγους
με πυξίδες κι αστρολάβους
στην ποδιά της πέφτουνε.

Μονεμβασιά, πόρτα θαλασσιά
του κόσμου παραθύρι.
Μονεμβασιά, πόρτα θαλασσιά
του Αιγαίου πετροκερασιά.

Και στου φάρου το μπαλκόνι
όταν πιάνει και νυχτώνει
νεραϊδούλες βγαίνουνε
από του κάστρου τα κομμάτια
της Μονεμβασιάς τα μάτια
στην καρδιά μας φέγγουνε.