Πίσω απ’ του χρόνου την κουρτίνα παίζει η μπάντα
για τη ζωή κάποιο παράξενο σκοπό
τώρα που αρχίζει και χλομιάζει το `για πάντα'.

Κάνω να κλείσω μες τη χούφτα το φεγγάρι
τώρα που μοιάζει σαν μπαλίτσα από κερί
λιώνει στα χέρια μου σαν χιόνι η στιγμή, σκοτεινιάζει.

Χρώματα σε μακρινές πλαγιές,
χρώματα.
Χρώματα και όλες οι πληγές,
χρώματα.

Ποτίζει ο θάνατος του έρωτα το χνούδι
η κάθε σκέψη του και μια σταλαγματιά
κάνει να φύγει μα ριζώνει στην καρδιά το τραγούδι.

Απόψε δε θα ορκιστώ, δε θα κλάψω,
απόψε δε θα σου ζητήσω δανεικά,
απόψε όλα είναι τόσο ιδανικά, θα πετάξω.

Χρώματα σε μακρινές πλαγιές,
χρώματα.
Χρώματα και όλες οι πληγές,
χρώματα.