Ήταν ένα καπρίτσιο σου,
ήταν ένα γούστο σου,
ήταν μια τρέλα σου
με χωρίς σκοπό.
Κρίμα που σε πίστεψα,
που τόσο σε συνήθισα,
τι κρίμα που σ’ αγάπησα
κι ακόμα σ’ αγαπώ.

Μα εσένα σου πέρασε,
αυτό ήταν και τέλειωσε.
Το κέφι σου το ’κανες
και φεύγεις βουβή.
Μα εσένα σου πέρασε,
αυτό ήταν και τέλειωσε.
Η αγάπη σου ήτανε
αγάπη φτηνή.

Γιατί ήρθες μες στο δρόμο μου
και τη ζωή μου μαύρισες
και παίζεις με τον πόνο μου·
κορίτσι μου γιατί;
Άμα δε σε γνώριζα
θα ’τανε καλύτερα,
όπως ενωρίτερα
προτού να ’ρθεις εσύ.