Φτάσανε αργά τη νύχτα τα παιδιά της ερημιάς,
στήσανε τρελό το γλέντι με τραγούδια της χαράς.

Χάρε σκληρέ, που ψάχνεις θύματα
την περηφάνια μας δεν ακουμπάς.
Χάρε σκληρέ, κι αν στήνεις μνήματα,
είσαι πεντάρφανος και φουκαράς.

Τα φόρτωσαν σε καμιόνια κάποια άνοιξη στερνή
και βουβάθηκαν τα αηδόνια πάνω στην Καισαριανή.

Χάρε σκληρέ, που ψάχνεις θύματα
την περηφάνια μας δεν ακουμπάς.
Χάρε σκληρέ, κι αν στήνεις μνήματα,
είσαι πεντάρφανος και φουκαράς.

Στάζει αίμα η ανάσα κι όπως χάραζε η αυγή
ετρομάξαν οι ρουφιάνοι και κρυφτήκανε στη γη.

Χάρε σκληρέ, που ψάχνεις θύματα
την περηφάνια μας δεν ακουμπάς.
Χάρε σκληρέ, κι αν στήνεις μνήματα,
είσαι πεντάρφανος και φουκαράς.