Την αγαπάω,
μ’ όλα τα λάθη της την αγαπάω
σ’ ανθρώπους και θεό τ’ ομολογώ
κάνω να φύγω και σε λίγο σταματάω
γυρίζω πίσω και την πόρτα της χτυπώ.

Κι αν με λέτε δειλό η ντροπή δε με δέρνει
ποιος μιλάει σε τρελό και απάντηση παίρνει.
Ποιος τυφλός στο γκρεμό σταματάει
ποιος μπορεί λογικά ν’ αγαπάει.

Την αγαπάω,
ακόμα κι άπιστη την αγαπάω
κι αν θίγομαι σαν άντρας τι μ’ αυτό
με την καρδιά μου δεν μπορώ κόντρα να πάω
έχω ξεφύγει απ’ το δρόμο το σωστό.

Κι αν με λέτε δειλό η ντροπή δε με δέρνει
ποιος μιλάει σε τρελό και απάντηση παίρνει.
Ποιος τυφλός στο γκρεμό σταματάει
ποιος μπορεί λογικά ν’ αγαπάει.