Ρωτάτε να σας πω για την κατάντια μου
και για ποιο λόγο πίνω και μεθώ,
ο πόνος κι ο καημός είν’ τα καζάντια μου
που τα ξεχνάω μόνο στο πιοτό.

Κι αν έφτασα ως εδώ δεν είμαι μοναχός
παρέα έχω το χάλι μου απ’ το κεφάλι μου.
Αφήστε με να πιω θέλω στον πόνο μου
να κλάψω μόνος μου να ξεχαστώ.

Σαν άβγαλτο παιδί είδα τα μάτια της
μα δεν την είδα μέσα στην ψυχή,
πελάγωσα μπροστά στα τόσα χάδια της,
ήτανε η πρώτη αγάπη στη ζωή.

Κι αν έφτασα ως εδώ δεν είμαι μοναχός
παρέα έχω το χάλι μου απ’ το κεφάλι μου.
Αφήστε να πιω θέλω στον πόνο μου
να κλάψω μόνος μου να ξεχαστώ.