Κι όπως η νύχτα έπεφτε αργά αργά
κι όπως τα λόγια με το αλκοόλ είχανε μπλέξει
τότε σε είδα να κοιτάζεις ξαφνικά
κι από το στόμα μου δε βγήκε ούτε λέξη

Τότε κατάλαβα πως ήταν η αρχή
έλα που εμένα με φοβίζει όμως το τέλος
είπα ας γίνει και όπου θέλει πια ας βγει
κι άφησα την καρδιά σε πυρωμένο βέλος

Στη ματιά στη φωτιά δεν αντιστάθηκα
μπήκα στης αγάπης το λαβύρινθο και χάθηκα
μια ζωή μια ψυχή μονάχα έχουμε
κάποιον έρωτα αλήτη για να τον αντέχουμε

Όπως τα φώτα έσβηναν αργά αργά
μέσα στης πόλης τις σιωπές και μες τη νύχτα
τότε σου πήρα και το πρώτο σου φιλί
πριν να προλάβεις να μου πεις μια καληνύχτα

Μπλέχτηκα μέσα στων μαλλιών σου τη βροχή
και στην ομίχλη που είχαν τα υγρά σου μάτια
τότε κατάλαβα πως ήταν η αρχή
πάλι στον έρωτα θα γίνω εγώ κομμάτια