Διάφανη μορφή
Που σε μαντεύω νεραϊδούλα στην ακτή
Τόσο ανάλαφρα κρατάς τον ουρανό
Αγγίζεις μόλις με τα πόδια το νερό

Διάφανη μορφή
Όταν κοιτάς μες στων αιώνων τη βουή
Με ταξιδεύεις σαν πελάγη του νοτιά
Μικρή νεράιδα θαλασσιά

Ποιος τάχα να ζηλεύει
Ποιος να σε φοβήθηκε
Ποιος να σε αρνήθηκε
Ποιος τάχα να ζηλεύει
Ποιος να σε φοβήθηκε
Ποιος να σε αρνήθηκε

Διάφανη μορφή
Που σε λατρέψανε δαιμόνια και θεοί
Φτιάχνεις μια θάλασσα με δυο στάλες βροχής
Το μυστικό σου δεν το έμαθε κανείς

Διάφανη μορφή
Όταν τρυπάς των οριζόντων τη γραμμή
Ποτάμι γίνεσαι στο σώμα μου κι εγώ
Πεθαίνω για ν’ αναστηθώ

Ποιος τάχα να ζηλεύει
Ποιος να σε φοβήθηκε
Ποιος να σε αρνήθηκε
Ποιος τάχα να ζηλεύει
Ποιος να σε φοβήθηκε
Ποιος να σε αρνήθηκε