Φώτα ανοιχτά να’ ρθεις και τα κλειδιά απ’ έξω
να δούμε τ’ άστρα από το μπαλκόνι μας μαζί
ήθελα πλάι σου την όποια μου ζωή, να την ξοδέψω

Φώτα ανοιχτά αν δεις από τα πέλαγά σου
είναι οι φάροι που σε γλίτωναν συχνά
αν έχεις μπλέξει στα σκοτάδια τα πυκνά
τα’ χω ακάλυπτα ακόμα τα κενά

Θέμα χρόνου μου πες θα περάσει
και όμως δε σε έχω ξεπεράσει
κάθε ευχή που κάνω έχει σπάσει, τι να ευχηθώ;

Θέμα χρόνου είναι κάθε πόνος
όμως δε με παίρνει άλλος δρόμος
στέκεται ακίνητος ο χρόνος, ίδια σ’ αγαπώ

Φώτα ανοιχτά να μπεις και να μου πεις ακόμα
να υποκύψω στων φιλιών τον πειρασμό
να μην προβλέπουν και καινούργιο χωρισμό, τελεία κώμα

Φώτα ανοιχτά να βρεις και το λιμάνι που `χες
στην αποβάθρα τον ορίζοντα κοιτώ
και στη σιωπή σου το μεγάλο βουητό
καράβι το όνειρο το άφησα λιτό

Θέμα χρόνου μου πες θα περάσει
και όμως δε σε έχω ξεπεράσει
κάθε ευχή που κάνω έχει σπάσει, τι να ευχηθώ;

Θέμα χρόνου είναι κάθε πόνος
όμως δε με παίρνει άλλος δρόμος
στέκεται ακίνητος ο χρόνος, ίδια σ’ αγαπώ

Θέμα χρόνου μου πες θα περάσει
και όμως δε σε έχω ξεπεράσει
κάθε ευχή που κάνει έχει σπάσει, τι να ευχηθώ;

Θέμα χρόνου είναι κάθε πόνος
όμως δε με παίρνει άλλος δρόμος
στέκεται ακίνητος ο χρόνος, ίδια σ’ αγαπώ