(Στον Κόσμο των Ονείρων…
γαλάζιες φωτεινές φωνές ακούγονται…)

Ο Κόσμος της Συνείδησης!...
Εμείς!...

Οι φωτεινές ακτίνες μας…
βαθειάς ύπνωσης… σκοτεινές γωνιές…
φωτίζουν…

Ατόμων…
που οι μνήμες τους…
σε βαθύ ύπνο είχαν χαθεί…

Οντότητες…
των ορατών και αόρατων κόσμων…

(Συναγερμός… φανταστικός… ονειρικός…
αφυπνίζει σε μια κορυφαία αφύπνιση…
τα Άτομα του Ονείρου…)

Ονείρου Άτομα!...
Εμείς!...

Φωνές!...

Του Κόσμου της Συνείδησης!...

Μας ξύπνησαν!...

(Ο Κόσμος της Συνείδησης… συνεχίζει με φωνές αφύπνισης…
να διεγείρει πιο έντονα… τα Άτομα του Ονείρου…)

Ο Κόσμος της Συνείδησης!...
Εμείς!...

Φωνές…
αφύπνισης βαθειάς…
καλούν…
τα Άτομα του Ονείρου…

Να θυμηθούν...

Πού ήταν;!...

Πού υπήρξανε;!...

Μες στο διαστημικό σκοτάδι...

(Φωνές… άπειρες…
ακούγονται μέσα στον Κόσμο των Ονείρων…)

Ναι!... Ναι!... Ναι!...

Ονείρου Άτομα!...
Εμείς!…

Μέσα…
σε Ήλιους… σε Πλανήτες…
Δορυφόρους… Αστεροειδείς… Κομήτες…
Αστρική Σκόνη…
υπήρξαμε…

Μες στο άπειρο διαστημικό σκοτάδι…

Κάποια από μας…
σ’ έναν Πλανήτη όμορφο…
μικρό…
με έναν Δορυφόρο…

Οι μνήμες μας… είναι αμυδρές…

Πώς ήτανε…

Να θυμηθούμε…

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Επιστροφή στην Νέα Γη» - 2013)