(Η Σκοτεινή Ύλη… νιώθει… βαθειά… στην ύπαρξή της…
το εκτυφλωτικό φως… των πρώτων Ήλιων…
Τα απειροελάχιστα σωματίδιά της…
αρχίζουν να αντιδρούν… με σκοτεινής… απόχρωσης ρυθμό…)

«Φως!...»
«Εκτυφλωτικό!...»
«Τον σκοτεινό χώρο…»
«Τριγύρω… Φώτισε…»
«Φως… από αμέτρητες… φωτιές!...»

(Μέσα στα Άτομα… του υδρογόνου και του ηλίου… των Ήλιων…
φθάνουν… της Σκοτεινής Ύλης… οι φωνές…)

«Φωνές… ακούσαμε…»
«Από άγνωστους…»
«Αόρατους… κόσμους…»
«Του σκοταδιού… φωνές…»

(Η Σκοτεινή Ενέργεια…
«ακούει…» τις σκοτεινές… και φωτεινές φωνές…
Η διαχυμένη ύπαρξή της… σε όλο τον Χώρο τον διαστημικό…
αρχίζει… σκοτεινό… βουβό… σκοτεινής ενέργειας… ταξίδι ηχητικό…)

Φωνές…
ακούστηκαν…

Της Σκοτεινής…
και Ορατής Ύλης…
Φωνές…

Για
Φωτεινά… Άτομα…

Το
σκοτεινό κενό…
που φώτισαν…
με αμέτρητες φωτιές…

(Το ηχητικό ταξίδι… της Σκοτεινής Ενέργειας…
διασχίζει όλο το Σύμπαν… μέχρι τα έσχατα όριά του…
Μια… αίσθηση… παράξενη…
νοιώθουν… τα απειροελάχιστα σωματίδια της Σκοτεινής Ύλης…)

«Μια δίνη…»
«Μας διαπέρασε…»
«Μια δίνη… σκοτεινή…»
«Πιο σκοτεινή…»
«Από εμάς…»
«Τα σωματίδια…»
«Της Σκοτεινής Ύλης…»

(Οι αδιόρατοι αυτοί…
ανεπαίσθητοι τριγμοί… της Σκοτεινής Ενέργειας… ηρεμούν…
Υποταγμένοι… στους Υπέρτατους Νόμους…
της δράσης και της αδράνειας… της Ενέργειας και της Ύλης…)

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Σκοτεινή Ύλη – Σκοτεινή Ενέργεια» - 2012)