(Αρμονικοί… αιθέριοι ήχοι… ακούγονται από παντού…
από άπειρες πηγές ήχων γεννημένοι…)

Μουσικοί ήχοι!...
Εμείς!...

Σε άπειρες… συνθέσεις…
χωρισμένοι…

Στον Κόσμο των Ονείρων…
ταξιδεύουμε…

Στα όνειρα…
χαρίζοντας αρμονία και ρυθμό…
μ’ αιθέριες…
μουσικές συνθέσεις…

(Φωνές ακούγονται άπειρες…
από όντα… χαμένα μες στον Κόσμο των Ονείρων…)

Η ονειρική ύπαρξή μας…
συγκλονίζεται…
από αιθέριους… μουσικούς ήχους…

Δεν ξέρουμε…
αν ζούμε σ’ όνειρο αληθινό…
ή…
όνειρο είναι αληθινό…
οι ήχοι γύρω μας…
ενός φανταστικού… μουσικού κόσμου…

(Οι μουσικές φωνές… με μια αιθέρια έξαρση…
συνεχίζουν να διασχίζουνε τα όνειρα άπειρων όντων…
ορατών και αοράτων κόσμων…)

Σ’ όλους τους κόσμους…
εμείς είμαστε…
Μουσικής Έμπνευσης… Αστείρευτη Πηγή…
όλων των όντων…

(Τα Άτομα… νιώθουν να συγκλονίζονται…
απ’ τις φανταστικές… μουσικές φωνές…)

Ονείρου Άτομα!...
Εμείς!...

Μες από τους πυρήνες μας…
φωνές…
με αρμονία και ρυθμό μοναδικό…
γεννιούνται…

Δεν ξέρουμε…
αν οι μουσικές φωνές μας…
από `μας έχουν εμπνευστεί…
ή
των μουσικών ήχων της αστείρευτης πηγής…
έμπνευση είναι…
οι μουσικές φωνές μας…

Οι μουσικές φωνές μας…
στον Κόσμο των Ονείρων…
ταξιδεύουν…

Μέχρι εκεί…
που ο Κόσμος των Ονείρων χάνεται…

Και από εκεί… ίσως πιο μακριά…

Σ’ έναν Πυρήνα Κεντρικό…

Σε Αόρατο Ήλιο…

(Οι απόηχοι των φωνών… χάνονται… σβήνουν…)

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Τα Όνειρα των Κόσμων» - 2013)