Το σώμα μου μετράει παρουσίες
κορμιά αγνώστων δίχως παρελθόν
και το μυαλό μου πλάθει ιστορίες
με φαντασία ντύνω το παρόν μου.

Όμηρος του κορμιού μου η οδύνη
και στο μυαλό μου η παραφροσύνη.
Κούκλα μου σήκω, ντύσου και στολίσου
ανέβα στη σκηνή σου και φωτίσου.

Επάνω στο κορμάκι μου ριγμένα
βουνό του ανδρισμού τα απωθημένα,
παρ’ τα και κάνε τα φτερά απλωμένα
έλα λοιπόν, άλλαξε τα γραμμένα.

Όμηρος του κορμιού μου η οδύνη
και στο μυαλό μου η παραφροσύνη.
Κούκλα μου σήκω, ντύσου και στολίσου
ανέβα στη σκηνή σου και φωτίσου.