Έλα, βάλε ένα σωστό beat.

Σου δίνω μία! Από τον Ταραξία! Μία!
Δίνω δύο! Γυναίκες θέλω δύο! Δύο!
Δίνω τρεις! Αν χορέψεις κουνηθείς, πιεις,
με ξεχάσεις, ξεχαστείς, στο ρυθμό μου θα χαθείς!

Τελικά τι θέλεις, γιατί θέλεις πως το θέλεις;
Είσαι άλλη μια γκόμενα, δεν ξέρεις ποτέ τι θέλεις.
Είσαι κακομαθημένη, κούκλα και καλοντυμένη,
από ζάχαρη φτιαγμένη, λιώνει πέφτει σαν το μέλι.
Τριγυρνάς στα κλαμπς, χορεύεις και κοιτάς,
μα δεν είναι τσιφτετέλι, λάθος μη μου το κουνάς.
Μην κοζάρεις, μην κολλάς,
αν σε δει ο γκόμενός σου, μπορεί να γίνει τσαμπουκάς
μακριά τα φώτα και τα φλας.
Χτυπώ με ραπς κολλάς
με μιας γροθιάς χτυπήματα μετράς
αλλ’ άστα αυτά σου χώνω απλά αργά-αργά
και κατανοητά μήπως και με καταλάβεις,
μήπως και μας προλάβεις, μην προβάρεις δε μ’ ανάβεις.
Ύφος, τουπέ και στήσιμο, κυριλέ επίσημο.
Ντύσιμο για γδύσιμο, είσαι bitch δεν είναι χρήσιμο
για τη χρήση μιας φοράς, μην ξεχνάς να μου κουνάς
πάντα χέρια στον αέρα και να μου χειροκροτάς.

Μάζεψέ τα, πήγαινε πιο κάτω
σου `χω ένα κατεβατό από ρίμες μες στο πιάτο.
Πήγαινε πιο `κει, κουνήσου στο ρυθμό μου,
αυτόγραφα δε δίνω, μόνο το κινητό μου.

Σου δίνω μία! Από τον Ταραξία! Μία!
Δίνω δύο! Γυναίκες θέλω δύο! Δύο!
Δίνω τρεις! Αν χορέψεις κουνηθείς, πιεις,
με ξεχάσεις, ξεχαστείς, στο ρυθμό μου θα χαθείς!

Κάπου σε κάποιο κλαμπ κούκλες πάνω στο μπαρ
όλες πάνω στο ρυθμό τα κορμιά τους κουνάν.
Δεν ξέρω που το παν, γυναίκες με κοιτάν,
κάτι θέλουν από `μένα, όλες πάνω μου κολλάν
λες και έχω το μαγνήτη, ίσως μοιάζω με αλήτη
ίσως έτσι να γουστάρουν κούκλες με ψηλά τη μύτη.
Παίζω πάντα για τη νίκη, καρφώνω ρίμες μες στο δίχτυ.
Γκόγκα ρίχ’ τη Γκόγκα δείχ’ τη, Αθήνα με Θεσσαλονίκη.
Φέρνω στιλ για όλα τα γούστα, έλα άκουσ’ τα!
Κλείσ’ τα μάτια, ανοιξ’ τ’ αυτιά, κάνε απλά τη διαφορά.
Ανέβασε τη φούστα, άσε τα μαλλιά σου ριχτά,
παίζε με τα μάτια κι εγώ θα σ’ οδηγώ μακριά.

Μάζεψέ τα, πήγαινε πιο κάτω
σου `χω ένα κατεβατό από ρίμες μες στο πιάτο.
Πήγαινε πιο `κει, κουνήσου στο ρυθμό μου,
αυτόγραφα δε δίνω, μόνο το κινητό μου.

Σου δίνω μία! Από τον Ταραξία! Μία!
Δίνω δύο! Γυναίκες θέλω δύο! Δύο!
Δίνω τρεις! Αν χορέψεις κουνηθείς, πιεις,
με ξεχάσεις, ξεχαστείς, στο ρυθμό μου θα χαθείς!

Κάποιες φόρες τα παίρνω, άλλες τα χώνω, σε μαθαίνω.
Κάπου-κάπου χάνομαι, ναι, κούκλα μου το ξέρω.
Βαρέθηκες τους φλώρους, τα πρέπει και τους όρους,
γραβατωμένους κλώνους, κάν’ τους πέρα όλους!
Στην αρχή του έτους ταρακούνησέ τους, πες τους
στο ταψί σου χόρεψέ τους.Τάρακουνησέ τους!
Όλοι τους μας αγαπάνε και όλοι τους μας κράζουν.
Όλοι τους μας αγκαλιάζουν, κι αν δε μας ξέρουν, μας κοιτάζουν.
Όλοι θέλουνε πολλά, όλοι θέλουνε λεφτά,
αμάξια, κινητά, γυναίκες και χρυσαφικά.
Λοιπόν ξέχνα τα όλα αυτά, μωρό μου έλα πιο κοντά,
χόρεψέ μου χαμηλά και χέρια σήκωσε ψηλά!

Μάζεψέ τα, πήγαινε πιο κάτω
σου `χω ένα κατεβατό από ρίμες μες στο πιάτο.
Πήγαινε πιο `κει, κουνήσου στο ρυθμό μου,
αυτόγραφα δε δίνω, μόνο το κινητό μου.