Δεν μπορεί η φωνή τη σιωπή να νικήσει
δε μου φτάνει το φως το σκοτάδι να σβήσει
μια φορά μου’ χες πει η αλήθεια σκοτώνει
πως οι άνθρωποι κλαίνε όταν μένουνε μόνοι

Είναι η πόλη μικρή ψάχνω κάτι δικό μου
ξένος είμαι εδώ, ξένο και τ’ όνειρο μου
Τι να πω σε αυτούς που δεν ξέρουν τι νιώθω
που δεν ξέρουν να ακούνε της αγάπης τον κρότο

R: Δεν έχω πια καμία ευθύνη
ο, τι ζω το αγαπώ και αυτό δε μ’ αφήνει
κρυφές στιγμές μεγάλα ταξίδια
θα αλλάζω εγώ ενώ θα'ναι όλα ίδια

Μια ευθεία γραμμή σε ένα κύκλο που κλείνει
έχω πια κουραστεί να’ μαι εκείνος που δίνει
δεν κρατιέται η ψυχή, δε χωράει σε δυο τοίχους
καταρρίπτει ρεκόρ και γκρεμίζει τους μύθους