(Ονειρικές φωνές…
αρχίζουν να ακούγονται…
μες απ’ τον Κόσμο των Ονείρων…

Φωνές… άπειρων όντων…
χαμένων στην ατέλειωτη… αλυσίδα των ονείρων…)

Άπειρα όντα!...
Εμείς!...

Όντα ονειρικής… αιθέριας ύλης!...

Μέσα σε όνειρα γεννιόμαστε…

Σε ονείρων κόσμους ταξιδεύουμε…

Μες στα ταξίδια τα ονειρικά…
σε κόσμους εφιαλτικούς…
ή
κόσμους ηρεμίας και γαλήνης…

Σε άλλα όνειρα ξαναγεννιόμαστε…

Σε άλλα όνειρα χανόμαστε…

Σ’ έναν ονειρικό στροβιλισμό…
μες στην ατέλειωτη αλυσίδα των ονείρων…

(Φωνές… συμπαντικές…
αρχίζουν να ακούγονται…
μέσα στο άπειρο του Απείρου…

Με κραδασμούς απόκοσμους…
το απέραντο Χάος συγκλονίζουν…)

Γαλαξίες… Εμείς!...

Φωνές…
όντων ακούσαμε…
ονειρικής… αιθέριας ύλης!...

Σε ονείρων κόσμους ταξιδεύουνε…

Σε κόσμους εφιαλτικούς…
ή
κόσμους ηρεμίας και γαλήνης…

Οι κόσμοι των ονείρων…
οι εφιαλτικοί…
να σβήσουν… να χαθούν…

Από την δύναμή μας την γαλαξιακή…
κόσμοι ονείρων άπειροι να γεννηθούν…
ηρεμίας και γαλήνης…

(Οι απόκοσμες…
γαλαξιακές φωνές…
φθάνουν στα όντα των Πλανητών και Δορυφόρων της Ειρήνης…

Οι γαλαξιακές δονήσεις…
απ’ του Απείρου το Χάος…
την ύπαρξή τους συγκλονίζουν…

«Χαμένα…»
στους απόηχους των γαλαξιακών φωνών…
η φαντασία τους…
στους Γαλαξίες ταξιδεύει…

Μ’ έκστασης βλέμματα στον ουρανό…
αρχίζουν να τραγουδούν…
μ’ όλη την δύναμη της ύπαρξής τους…

Μες από μια αόρατη…
συμπαντική εντολή ειρήνης…)

Όντα ειρηνικά!...
Εμείς!...
Πλανητών και Δορυφόρων!...

Ήχοι απόκοσμοι!...

Γαλαξιών αμέτρητων!...

Την ύπαρξή μας συγκλονίζουν!...

Την κοσμική τους δύναμη…
την γαλαξιακή…
ψήγματα εμείς συμπαντικά…
θα υπηρετούμε…

Στους κόσμους των ονείρων…
οι υπάρξεις μας…
θα γίνουν στρατιώτες της ειρήνης…

Αφυπνισμένα όντα…
εμείς…
σαν κοσμική συνείδηση…
τα όντα των ονείρων θα ξυπνάμε…

Ο πόλεμος…
σ’ όλους τους κόσμους τους…
να σβήσει… να χαθεί…

Αιώνια!... Άχρονη!...

Ειρήνης!...

Συμπαντική στιγμή να γεννηθεί!...

Μες στην ατέλειωτη αλυσίδα των ονείρων!...

* * *

(Από το έργο του Θεόδωρου Γκλαβέρη,
«Οι Πλανήτες της Ειρήνης» - 2015)