Δαντέλα μαύρη φορώ κραγιόν φωτιάς πορφυρό
μαύρη στα μάτια μπογιά θα σου ποζάρω καλά.
Σε χαμηλούς φωτισμούς παίζουμε ρόλους διπλούς
σηκώνω το φερμουάρ μέσα σε φιλμ νουάρ.

Είμαι γυναίκα ρετρό
θα κάνεις ότι σου πω.

Τσιγάρο άσσος στα δύο σε φτηνό πανδοχείο
σε μοιράζομαι πάντα είναι του πάθους αβάντα.
Δάκρυ μαύρο ποτάμι μια σκιά στο τζάμι
θα `χει τέλος μοιραίο το αίσθημα το λαθραίο.

Είμαι γυναίκα ρετρό
θα φύγω πρώτη εγώ.

Στην πίσω πόρτα τρέχω μόνη ελπίδα που έχω
κι ένας κρότος το βράδυ είναι κακό σημάδι.
Πάει η καρδιά μου να σπάσει τα χω όλα μου χάσει
και στην πρώτη γωνία με πιάνει η αστυνομία.

Είμαι γυναίκα ρετρό
σ’ ασπρόμαυρο φονικό.