Όταν μ’ αφήνεις χωρίς γιατί
έχεις στο χέρι καραμέλες σ’ ένα κουτί
να με κρατήσεις με τη γλύκα
μέχρι τ’ άλλο πρωί που θα `μαστε ξανά μαζί.

Πως να ξυπνήσω και να `σαι εκεί
την καραμέλα να μου δώσεις μ’ ένα φιλί
και να συ κλέψω την υπόσχεση πως κάθε πρωί
θα `σαι κοντά μου ότι κι αν συμβεί.

Μην μου πεις αντίο
και καφέ για δυο
να ετοιμάζω τα βράδια
που είναι τόσο άδεια.
Κι αν κοιτώ στο φλιτζάνι
της αγάπης την πλάνη
να φωνάζω έλα
να μια καραμέλα.

Με καραμέλα γλυκιά ματιά
κι ένα χαμόγελο που χάνεται
σ’ ένα γιατί τη νύχτα που θα στεφανώνεται
τ’ αστέρια κρυφά
θα έχω απόψε πάλι συντροφιά.