Απόψε δεν κοιμήθηκα και μέσα μου πονώ
και σαν κλαράκι λύγισα που τρέμει τον καιρό.
Στης τρέλας τα χαλάσματα στου πόνου το βυθό
σ’ αυτό το χάλι σε θέλω πάλι κι ακόμα σε ζητώ.

Αχού μικρό μου, μελαχρινό μου αγέρα μου και φως
ο έρωτας σου στον ουρανό μου ένας μικρός θεός.
Κι εγώ που τρέχω μα δεν αντέχω πώς να σε φτάσω πως,
αχού μικρό μου, μελαχρινό μου αγέρα μου και φως.

Στ’ ορκίζομαι στα μάτια μου, μου έλειψες πολύ
κι ακούγεται το κλάμα μου ακούρδιστο βιολί.
Κι εγώ που σε αγάπησα κι ακόμα σ’ αγαπώ
θέλω μαζί σου στη φυλακή σου ισόβια να ζω.

Αχού μικρό μου, μελαχρινό μου αγέρα μου και φως
ο έρωτας σου στον ουρανό μου ένας μικρός θεός.
Κι εγώ που τρέχω μα δεν αντέχω πώς να σε φτάσω πως,
αχού μικρό μου, μελαχρινό μου αγέρα μου και φως.