Είσαι ένας στίχος που ακόμα δεν τον έγραψα
είσαι ένας ήχος που ποτέ μου δεν τον άκουσα
το τελευταίο μου τσιγάρο που δεν κάπνισα
κι όμως σε λάτρεψα όπως κανείς.

Κι όμως σε λάτρεψα και είχα τόση ανάγκη
να πω κι εγώ πως κάπου υπάρχει μια αγάπη
μα όταν σκέφτομαι και πίσω μου γυρνάω
αναρωτιέμαι αν αξίζεις να πονάω.

Κι όμως σε λάτρεψα όπως κανείς.

Είσαι μια πόρτα της αβύσσου που την άνοιξα
είσαι ένα πόνος που στα στήθια μου δεν άντεξα
ένα παιδί στους πέντε δρόμους που το μάζεψαν
κι όμως σε λάτρεψα όπως κανείς.

Κι όμως σε λάτρεψα και είχα τόση ανάγκη
να πω κι εγώ πως κάπου υπάρχει μια αγάπη
μα όταν σκέφτομαι και πίσω μου γυρνάω
αναρωτιέμαι αν αξίζεις να πονάω.

Κι όμως σε λάτρεψα όπως κανείς.