Ήλιε που βασίλεψες άστρο μου χαμένο
δε θα κουραστώ ποτέ να σε περιμένω.
Δε θα κουραστώ ποτέ κι ας περνούν οι χρόνοι
όσο κι αν με δέρνουνε του χαμού σου οι πόνοι.

Δάκρυ που δε στέγνωσε στο θολό μου βλέμμα
πληγή που δεν έκλεισε κι όλο στάζει αίμα
πόνε που `σαι αγιάτρευτος μέσα στην καρδιά μου
καημέ που δεν έσβησες με τα δάκρυά μου.

Ήλιος που βασίλεψε στην αιώνια δύση
λένε πως δε γίνεται να ξαναγυρίσει
μα εγώ δίχως λογική άστρο μου χαμένο
όσο είμαι στη ζωή θα σε περιμένω.

Μια ολόκληρη ζωή άστρο της καρδιάς μου
ζω με τα’ άπιαστο όνειρο να σε δω κοντά μου
κι αν δεν είναι μπορετό ήλιε αγαπημένε
άνοιξε τσ’ αγκάλες σου και περίμενέ με