Θεέ μου τι κάνω σαν το ζητιάνο
ελεημοσύνη ζητάω τα φιλιά της μα
θεέ μου τι κάνω πως αμαρτάνω
πάνω από σένα έχω και τ’ όνομα της

Δεν είναι η καρδιά μου από πέτρα
να μην την τρυπάει το σαράκι
και νιώσε με τώρα λιγάκι
το πόσο σ’ αγάπησα μέτρα.

Θεέ μου που πάω κι όλο γυρνάω
πίσω στην πόρτα ξανά τη δικιά της
μα θεέ μου πονάω την αγαπάω
κι ας με πληγώνει γλυκά η ματιά της.

Δεν είναι η καρδιά μου από πέτρα
να μην την τρυπάει το σαράκι
και νιώσε με τώρα λιγάκι
το πόσο σ’ αγάπησα μέτρα.