Περιμένω
και καλώ στο κενό και σκυφτός τριγυρνώ
πουθενά δεν υπάρχεις για μένα.
Περιμένω
λες και πάλι θα `ρθεις μια βραδιά να με βρεις
αλλά πια δεν ανήκεις σε μένα.

Στο σταθμό του μετρό ένα ένα μετρώ
δευτερόλεπτα που με πεθαίνουν.
Και το βράδυ αυτό μαχαιριά θα δεχτώ
πως τελειώσανε όσα μας δένουν.

Περιμένω
το ρολόι του σταθμού μετράει ώρες καημού
πουθενά δεν υπάρχεις για μένα.
Περιμένω
τα ζευγάρια κοιτώ, σαν τρελός σε ζητώ
αλλά πια δεν ανήκεις σε μένα.

Στο σταθμό του μετρό ένα ένα μετρώ
δευτερόλεπτα που με πεθαίνουν.
Και το βράδυ αυτό μαχαιριά θα δεχτώ
πως τελειώσανε όσα μας δένουν.