Στο γράμμα αυτό που θα σου στείλω
δε θα σου πω
πως όταν έκλεινες την πόρτα
κλαίγοντας φίλαγα το ξύλο δε θα σου πω.

Όσα και να περάσουν χρόνια
δε θα σου πω
πως όταν έστριβες τον δρόμο
έδενα κόμπο τα σεντόνια να κρεμαστώ.

Ήσουν για λίγο κι ήμουν για πάντα
ήσουν καράβι κι ήμουν γιαλός
κι αυτά είναι λόγια απελπισμένα
που τραγουδάει ένας τρελός.

Τις νύχτες που `σβηνα τα φώτα
δε θα σου πω
μονάχος μες στην κάμαρα μου
φώναζα βόηθα Παναγιά μου θα τρελαθώ.

Στο γράμμα αυτό που θα σου στείλω
δε θα σου πω
πως όταν έκλεινες την πόρτα
κλαίγοντας φίλαγα το ξύλο δε θα σου πω.

Ήσουν για λίγο κι ήμουν για πάντα
ήσουν καράβι κι ήμουν γιαλός
κι αυτά είναι λόγια απελπισμένα
που τραγουδάει ένας τρελός.

Όσα και να περάσουν χρόνια
δε θα σου πω
πως όταν έστριβες τον δρόμο
έδενα κόμπο τα σεντόνια να κρεμαστώ.