Σηκώνομαι πρωί πρωί,
τρείς ώρες πριν να φέξει
παίρνω νερό και λούζομαι
και ζωνω τ’ άρματα μου
να πάρω δίπλα τα βουνά,
πλάϊ τα κορφοβούνια
να βρω λιμέρι αντάρτικο,
βρίσκω ένα τραυματία
τον καπετάνιο του βουνού,
βαριά τραυματισμένο.

Βοηθάτε με να σηκωθώ
και βάλτε με να κάτσω
και δώστε μου τ’ αυτόματο
να το πικρολαλήσω
να κάμω τα βουνά να κλαίν,
τα έλατα να τρίζουν
κι οι κάμποι να μαραίνονται
απ’ τα στερνά μου βόλια .
Γεια και χαρά σας σύντροφοι.....