Πώς να σβήσω των χειλιών του
τα νωπά που `χω σημάδια
και ν’ αφήσω μια άλλη αγάπη
με συντρίμμια και ρημάδια.

Πώς να πείσω την καρδιά μου
τέτοια πίκρα να ξεχάσει
και να πω θα βρει σε εσένα
τη χαρά που έχει χάσει.

Δεν είναι εύκολο, δεν είναι
κι αν είσαι φίλος, φίλος μείνε
Δεν είναι εύκολο, δεν είναι
ξέρεις τον πόνο μου και κρίνε.

Πως ν’ ανοίξω την ψυχή μου
να διαβεί ο έρωτας σου
που να βρω ξανά κουράγιο
να μετρώ τα βήματα σου.

Πώς να πάρεις τα φιλιά μου
που `χω χείλη πληγωμένα
και να σε κρατούν δυο χέρια
άψυχα και παγωμένα.

Δεν είναι εύκολο, δεν είναι
κι αν είσαι φίλος, φίλος μείνε
Δεν είναι εύκολο, δεν είναι
ξέρεις τον πόνο μου και κρίνε.